જીવન સંધ્યા
સંધ્યા ખીલે છે ને જીવન ખીલી ઉઠે છે,
ચેતનાનું ઝરણું જાણે હ્રદય માહી વહે છે.
આભની નીરવતા ધીમેથી કઇંક કહે છે,
મનની શૂન્યતામાં પણ કોઈક આવી રહે છે.
પંખીઓનો કલરવ સંગીત બની હસે છે.
ગમની આ પળમાં પણ ખુશીના અશ્રુ વહે છે.
સંધ્યાના આ રંગો જીવન માહી ખીલે છે,
બેરંગ જિંદગીનું આ ચિત્ર આજ ખસે છે.
જીવન ની ઢળતી સંધ્યા અમુલ્ય બની રહે છે,
સંધ્યા ખીલે છે ને બસ જીવન ખીલી ઉઠે છે.
– વંદના
“JIVAN SANDHYA”
Sandhya khile chhe ne jivan khili uthe chhe,
chetnanu jaranu jane hraday maahi vahe chhe.
Aabhni niravta dhimek thi kaink kahe chhe,
manni sunyata ma pan koik aavi rahe chhe.
Pankhiyo no kalrav sangit bani hase chhe,
gam ni aa palma pan khusina anshu vahe chhe.
Sandhya na aa rango jivan mahi khile chhe,
berang jindginu chitra aaj khase chhe.
Jivanni dhalti sandhya amulya bani rahe chhe,
Sandhy khile chhe ne bas jivan khili uthe chhe………
@vandana@
આસ્થા
શું હજુ પણ એમ થઇ શકે છે ?
મન તો પહોંચી ગયું ક્યારનું, આ તન શું જઈ શકે છે ?
આંસુ ભીંજવે છે આંખો સાથે પાંપણ
તેથી દ્રષ્ટિ પવિત્ર થઇ શકે છે ?
ગંગાના નીર પણ થાક્યા ધોઈ પાપોને,
કોઈ તેને પોતાનું પુણ્ય દઈ શકે છે ?
મંદિર છે આરસનું ને હીરાથી મઢયા છે દેવને,
તેથી શું “ઈશ્વર” દર્શન દઈ શકે છે ?
સત્ય મોટું ખબર છે અસત્ય બોલનારને,
તેથી તેઓ સત્યવાદી થઇ શકે છે ?
ફર્યો તીર્થો ને ઉથલાવ્યા ધર્મ પુસ્તકો,
તેથી આત્મજ્ઞાન તે લઇ શકે છે ?
-વંદના
“ASTHA”
Shu haju pan em thai shake chhe?
Man to pahonchi gayu kyarnu,
Aa tan shu jai sake chhe?
Anshu bhinjve chhe ankho sathe papnne,
tethi drasti pavitra thai shake chhe?
Ganga na nir pan thakya dhoy papone,
koi tene potanu punya dai shake chhe?
Mandir chhe arash nu ne hirathi madhya chhe devne,
tethi chhu ISVAR darsan dai shake chhe?
Saty motu khabar chhe asaty bolnarne,
tethi teo satyvadi thay shake chhe?
Faryo tirtho ne uthlavya dharm pustako,
tethi atmgyan te lay shake chhe?
Shu haju pan em thai shake chhe?
@vandana@
સંગાથ
જાવું છે દુર લગી, અંતરના એક તારે,
ભીજાવું સ્નેહ થકી, બસ તુજ સથવારે.
લાગ્યો છે મોહ મને, આજ તુજ સંગનો,
આંખોમાં ડૂબી અને પહોંચી જાવું છે કિનારે.
ચાલું છું ધીરે સાંભળવા તુજ પગરવને,
થાક્યા વિના આવી આવી જાઉં છું આરે.
“હું ક્યાં છું ખબર નથી મને, આજે,
ખોવાઈ ગઈ છું બુસ “તુજ” દીદારે દીદારે.
દુર દેખી મંઝીલ, મીઠી ના લાગે આજે,
મળી ગઈ મંઝીલ તુજ વિચારે વિચારે.
“Sangath”
javu chhe dur lagi, antar na ak tare,
bhinjavu snah thaki, bas tuj sathvare.
lagyo chhe moh mane aaj tuj sangano,
aakhoma dubi ane pahochi jav chhe kinare.
chalu chhu dhire sambhadva tuj pagaravne,
thakya vina aavi aavi jav chhu aare.
“hu” kya chhu khabar nathi mane, aaje
khovai chhu bas “tuj” didare,didare.
dur dekhai manjil, mithina lage aaje,
mali gai manjil tuj vichare vichare…….
@vandana p. jethaloja@
અસ્તિત્વ
જીવન જ્યોત જગાવી મુજ મનમાં,
લાગણીઓનો સંચાર કર્યો આ તનમાં.
કઈ દીશ જાવું મારે સુઝે ના,
એકલી રહી ગઈ ભર ઉપવનમાં.
ચલાવે છે ઝાલી હાથ કોઈક,
એકાંતના આ અગાધ રણમાં.
અસ્તિત્વને ફંફોસવા જાગી હતી કોઈ ‘દી,
અન્યના અભિપ્રાય રૂપી જુઠા બહાનામાં.
અંતે મળ્યું એ સત્ય રૂપી અસ્તિત્વ,
પોતાની જ દ્રષ્ટી જોઇને દર્પણમાં.
એક જ વંદના છે તુને હે ! ઈશ્વર !
ખોવાઈ જાવું છે બસ મુજ મનમાં.
વંદના પી. જેઠલોજા
“ASTITV”
Jivanjyot jagavi muj manma,
Lagnino sanchar kryo aa tanma.
kai dish javu marj sujena,
Ekli rahi gai bhar upvanma.
chalaveche jali hath koik,
Ekantna aa agadh ranma.
“ASTITV”ne famfodva jagi hati koikdi,
Anyna abhipray rupi jutha bharam ma.
Ante malyu ea satya rupi astita,
Potani j drasti joine darpan ma.
Ekaj “vandana”che tune he! ESVAR,
Khovay javu che bas muj manma……
*vandana P. jethloja*
(અંગ્રેજીનું ગુજરાતીમાં લિવ્યંતર કરી લખનાર: રક્ષિત દવે)
આ લિવ્યંતર માટે રક્ષિત અરવિંદરાય દવેનો કવિલોક આભાર માને છે.
Like this:
Like Loading...
કવિલોક Kavilok 