ગઝલ- ‘સૈફ’ પાલનપુરી (‘Saif’ Palanpuri)

ફૂલ રસ્તા ઉપર એક પડેલું હતું
કોકે એની ઉપર કંઈ લખેલું હતું.

લોક જોતા હતા: હુંય જોતો રહ્યો
બહારથી મારું ઘર બહુ સજેલું હતું.

મેં જ વર્ષોથી ટીંગાડી રાખ્યું હતું
પાન તો ઝાડ પરથી ખરેલું હતું.

એની ઉપર ઘણાંની નજર ગઈ હતી
મારી પાસે જે એક દુ:ખ બચેલું હતું.

આગ આ ઘરમાં કઈ રીતે લાગી ભલા?
આ તો વર્ષોથી ખાલી પડેલું હતું.

માર્ગમાં એક મૃગજળને આપી દીધું
પ્યાસ પાસે જે પાણી બચેલું હતું.

એને જોવાને વેરાનીઓ આવતી
‘સૈફ’ મારું યે મન શું વસેલું હતું.

‘સૈફ’ પાલનપુરી

મુક્તકો-‘સૈફ’ પાલનપુરી (‘Saif’ Palanpuri)

મુક્તકો

     

દિલને ગમતીલો કોઈ ઘાવ ઘેરો ન મળ્યો

માત્ર  એકાંત  મળ્યું  કોઈ ઉમેરો ન મળ્યો

આપણા યુગનું આ કમભાગ્ય છે કેવું ભારે!

કે ગયા ચાંદ સુધી ને કોઈ ચ્હેરો ન મળ્યો 

              

કાળા વાદળના જીગરમાંયે  સુજનતા આવી

અને પથ્થર જેવા  પથ્થરમાંયે ગંગા આવી

આવા દિલવાળા બધા દ્રશ્યોને મૂંગા રાખ્યા

અને  માનવને  પ્રભુ  હાય! તેં  વાચા આપી

            

રૂપને  રૂપની  તલસ્પર્શી  સમીક્ષા  ક્યાં છે ?

હસતાં હસતાં જે સહન કરતા’તા શિક્ષા ક્યાં છે ?

ઓ જવાની  એ  બધાં  તારાં  હતાં તોફાનો

જીવ  લેનારી  હવે  કોઈ  પરીક્ષા  ક્યાં છે ?

                    

કોઈ સ્મિતે સ્મિતે સળગે છે

કોઈ રડીને દિલ બહેલાવે છે

કોઈ   ટીંપે   ટીંપે   તરસે છે 

કોઈ જામ  નવા છલકાવે છે

સંજોગનાં પાલવમાં  છે  બધું

દરિયાને  ઠપકો  ના આપો

એક તરતો માણસ ડૂબે છે 

એક લાશ  તરીને આવે છે 

             

હતી દ્રષ્ટિ પરંતુ એમાં કાંઈ રંગીનતા નો’તી

હ્રદય શું છે મને એ વાતની કાંઈ કલ્પના નો’તી

તમારા સમ તમે આવ્યા જીવનમાં એની પહેલાં તો

પરીઓની  કથાઓ  પર  જરાયે આસ્થા નો’તી

      

‘સૈફ’ પાલનપુરી