રે કક્કો બારાખડી એમ નૈ રહેશે હેમખેમ – દિલીપ ર. પટેલ

આજનું આઈપેડ થ્યું બુક પેન ગેમ, ભૂલકાં ભલા ભણશે ગણશે ભૈ કેમ?
રે કક્કો બારાખડી એમ નૈ રહેશે હેમખેમ

અહીં તો બસ તર્જનીથી પાઠ સહુ ભણતાં ને વેઢાં મૂકી લાખમાં ગણતા
દ્રોણાચાર્ય એકલવ્યને રે ભુલી સોફામાં જ રમતા મેલી અંગુઠા રખડતા
ચાખી બાંધી મૂઠ્ઠી રાખની ના એ સમજશે ગુરુ દેવો ભવ સમ બુદ્ધ પ્રેમ
રે કક્કો બારાખડી એમ નૈ રહેશે હેમખેમ

અજાણ પેન્સિલ કેમ છોલાય વદે વાય વાય રે વેણ ન તાજવે તોલાય
ભણતાં પંડિત નીપજે લખતાં લહિયો થાય હાય એમ કેમ હવે બોલાય
યુ ટ્યુબમાં જ ઝુલી સ્વાધ્યાયને ભુલી આમ બોલકાં બની જશે બેરહેમ
રે કક્કો બારાખડી એમ નૈ રહેશે હેમખેમ

કૃષ્ણ સુદામા રોજ ફેસબુકમાં જ મળશે તો નહીં કળશે ગોધણની સુગંધ
ના હળવું મળવું ના બાથંબાથ ભળવું હાં કકળશે લંગોટિયો સ્નેહ સંબંધ
આઘાપાછી વિના ટુકડા ટુકડા એક કરી કેમ રે ઉકેલશે આયખાની ગેમ?
રે કક્કો બારાખડી એમ નૈ રહેશે હેમખેમ

વિદ્યાસાગરે રેલ્યાં મેઘધનુષી રંગ રે ગાગરે માણો ઘેર બેઠાં આવી ગંગ
ગમતો ગુલાલ ગૂંજે ભરી ગુણ કેરાં ગુલાબ દો ધરી કે હો સરસ્વતી દંગ
સ્ક્રીન પાન પાન ગુંજો સારેગમ પ્રેમ ને પ્રતિઘોષે એના ટળો દિલ વહેમ
કે કક્કો બારાખડી એમ ભૈ રહેશે હેમખેમ

દિલીપ ર. પટેલ
ફેબ્રુઆરી 27, 2011

“કહે કહાન કર મનવા કાબુમાં જહાન” જાપાન સુનામી પ્રસંગોચિત

‘રીંગ ઓફ ફાયર’ પર ગગનચુંબી ઈમારતો ને વસ્તીવાળી વસાહતો રચીને સુનામીને આવકારો શું આપણે જ નથી આપ્યો?
વિનાશકારી મહા ધરાકંપ ને શક્તિશાળી સુનામી બાદ આજે જાપાનને આંગણ કુકુશીમાના ન્યુક્લિયર પાવરપ્લાંટ પરથી બીજો ચેર્નોબીલ ન રચાય એ માટે ભગીરથ પ્રયાસો થઈ રહ્યા છે ને નીકળેલા રેડીએશનની આશંકા હેઠળ આડઅસર ટાળવા આયોડીનની દવાનું વિતરણ થઈ રહ્યું છે ત્યારે ભગવાન કહાન મનુષ્યને પૂછી રહ્યા છે કે પર્યાવરણ પર તેં ગુજારેલા ત્રાસને કારણે કુદરતને કાબુમાં રાખવાનું કામ આજ મારા તાબામાં નથી રહ્યું. મનવા તારે આ જહાન પર કાબુ કરવાનો છે.
તો વાંચો પ્રસંગોચિત ગીત…..

આયો દિન ગોઝારો આયોડીન કેરો આજ તારો જાપાન
રીંગ ઓફ ફાયર પરે હાય! દાવ તેં કેવો ખેલ્યો નાદાન
કહે કહાન કર મનવા કાબુમાં જહાન

પાતાળી પાષાણ પ્રતિ પરાક્રમો પોલાદી તોય તકલાદી
સુનામીના કિનારા કને રે મઢે મિનારા માનવી તકવાદી
વિલાસ કાજ કરી વિકાસ વેરે વિનાશ વિકરાળ વિજ્ઞાન
કહે કહાન કર મનવા કાબુમાં જહાન

મજા મોજાંની રોજ માણે તો કદીક સજા સોજાંની પરાણે
ચક્કર આ તો એવું ચાલે આદિ અંતની સંતાકૂકડી જાણે
રાખ એટલું ધ્યાન તલવાર તો જ રક્ષે જો તું રચે મ્યાન
કહે કહાન કર મનવા કાબુમાં જહાન

તૈલધારે માછલાં મારે ના રે સૂણે ડુસકાં દરિયાના ભારે
હે ચાંચિયા તું તરાપ મારે એના અધિકારે ને ના વિચારે
ધરા ધન ચૂસી કૂડો કાર્બની થૂંકી મેલાં કીધાં જળ પાન
કહે કહાન કર મનવા કાબુમાં જહાન

જાન માલ ગયા જે પાયમાલ થયા એ પંચભૂતે ભળ્યા
દયા દરિયો દુઆ ભરિયો ખાર લઈ દે અમીરસ ગળ્યા
અધ્યાત્મે ઓગાળી વિજ્ઞાન સહજીવને સંભાળજે સુકાન
કહે કહાન કર મનવા કાબુમાં જહાન

દિલીપ ર. પટેલ
માર્ચ 12, 2011

માનુષી માઉસ- દિલીપ ર. પટેલ

કમ્પ્યુટર શા આ સૃષ્ટિના આયુષી હાઉસમાં મ્યાઉં કરતા મનુષ્ય શા માઉસની ઉણપો ઉકેલતી કવિલોકમાં પા પા પગલી પાડતી પૂર્વે પ્રગટેલી રચના નવા છંદોબધ્ધ રૂપમાં. સૂચનો આવકાર્ય રહેશે.

સુપર સુપર્બ ક્મ્પ્યુટર હાં મનહર મળીયું આયુષી હાઉસ
પ્રભો પ્રોગ્રામર જ્યહીં મહીં મ્યાઉં જ કરતો માનુષી માઉસ

શશી સૂર્ય પકડદાવે અહીં ના રે થતા કોટિ કલ્પે આઉટ
લખચોરાશીમાં ચકરાઈ લથડાઈ મરતો માનુષી માઉસ

દીધી વિશાળ વર્લ્ડ વાઈડ વેબે જ્યહીં દિવ્ય દ્રષ્ટિ દાન
જીવી રે વંશવેલામાંહી મોહાંધ ભટકતો માનુષી માઉસ

ભુતળ થાયે ન ઓવરહીટ છો દાવાનળ કેરી મહીં હસ્તિ
વિષય વારિમહીં આસુરી દવથી બળતો માનુષી માઉસ

દરિયો ધારતો સઘળું સલિલ આવતી છો ઓટ કે ભરતી
દુ:ખે ડાઉન સુખમાં ઓવરલોડ થૈ ફરંતો માનુષી માઉસ

મહાભૂતો તણા આવેગ આક્રોશે રહેતી સંતુલિત સૃષ્ટિ
વિચારોના જ બાઈટથી દિલદર્દે મરંતો માનુષી માઉસ

અખિલ આંગણે રેલી અનંત સૃષ્ટિ ઓજસતી પરમવૃત્તિ
અહંશૂન્ય નહીં ને શૂન્ય એકનો મુનિમ થતો માનુષી માઉસ

પહાડ વન સમંદર કેવી વોલપેપરી પૃથ્વીની ગૂંથણી
સ્વ નેપ્થ્યે શટડાઉન મન વિંડો જ કરતો માનુષી માઉસ

મજા હાં આયખું આખું રળવાને મહામૂલી દીધી પૃથ્વી
પણ પંચાતી મામૂલી શી દોટે ડૉટ થતો માનુષી માઉસ

નભ છત્ર ધરા શૈયા કબીલો એક આ વિશ્વ તણી વસ્તી
તહીં હાઉસ સમો ટુકડો લભવા મ્યાઉ થતો માનુષી માઉસ

દિલીપ ર. પટેલ

આકાશદીપ બ્લોગની પ્રથમ વર્ષગાંઠ

મુરબ્બીશ્રી રમેશભાઈએ ધીરજ ધરીને ભિન્ન ભિન્ન બ્લોગમાં, ખાસ કરીને કવિલોકમાં, એમના આકાશદીપનો પ્રકાશ પાથર્યા બાદ, પોતીકો આકાશદીપ બ્લોગ શરૂ કરીને એમના ઈજનેર વત્તા કવિ દિલના અનુભવ વત્તા કલ્પનનું જનરેટર એમાં સાચ્ચેજ ઝગમગાવી દીધું છે. આજે એનો અતિ આનંદ અનુભવાય છે.

ત્રિપથગા વિમોચના વિધિમાં પહેલી વાર મળ્યા મિત્રો ત્રિબ્લોગના
આકાશદીપ હાં બ્લોગ લૈ અવતર્યા મહીં ચિતર્યા કાવ્યો ત્રિલોકના
બ્લોગ બ્લોગ પ્રકાશી એતો સાલ પૂર્વે કેવા હર્યાભર્યા અહિંયા ઠર્યા
આશ આકાશને આંબે વાત વાચકોને આંજે એજ શબ્દો કવિલોકના

કવિલોક વતી આપનો આકાશદીપ આમ અવિરત અજવાળા પાથરતો રહે એજ અભ્યર્થના.

દિલીપ ર. પટેલ
જયેશ ર. પટેલ

કૃષ્ણને – vandana shantuindu

કૃષ્ણને

તું ભૂલ્યો તો નથીને
યુગે યુગે સંભવામી વાળું તારું વચન ,
કે પછી એ
સ્લીપ ઓફ ટંગ હતી ?
જો એવું ન હોય તો આવીજા
હજુયે મોકો છે ,પછી તો ……
કુખોનો પડવાનો છે દુકાળ
કેમકે ,
હવેતો દેવકી-યશોદાને
ગર્ભમાં જ ફાંસી દેવાય છે ને …
સીતા -રાધા-કુંતીને
દહેજ ના દવમાં હોમાય છે.
કહું છું આવીજા ……
હજું પણ કઈ કેટલા
દેવકી-વસુદેવો તારા માટે
કારાગારે રહેવા તૈયાર છે .
આવીજા ….
પછી કહેતો નહીં કે કીધું નહીં ….
કે પછી કોઈ વૈજ્ઞાનિકની લેબોરેટરી માં
જનમવાનો વિચાર છે? ???????????

– Vandana Shantuindu

શુભ દિવાળી અને નૂતન વર્ષના અભિનંદન

કવિલોક તરફથી આપ સૌને શુભ દિવાળી અને નવા વર્ષના અભિનંદન. શુભેચ્છાઓ સહ..

ટળવળી અવિરત આંખ જે
અજ્ઞાત અંધારે પ્રભા કાજે
એ મહીં,
જ્ઞાન ધ્યાન પ્રકાશ ઝળહળે
ને દીપ દીપાવલીને આંજે.
… હો ચેતનમયી અમાસની નિશા!

ચળવળી અહર્નિશ પાંખ જે
વિરાટ વ્યોમે શાતા કાજે
રે તહીં,
શીત પ્રીત સમીર ફરફરે
ને આશ આસમાનને આંબે.
… હો દર્શનમયી નિત નવી દિશા!

દિલીપ ર. પટેલ
ઓરેન્જ, કેલિફોર્નીયા

ગઝલ – વિવેક ટાંક

સમયને સઘળુ માન અહીં આપવું પડે,
ચાલેલું અન્તરેય કોક દી’ માપવું પડે,

રાખવી હોય ગઝલ ને જીવતી જો પાનમાં,
તો કલમમાં શાહીનું ટીપું નાખવું પડે,

સબન્ધમાં તો કેવી બનાવટ થાય છે અહીં,
નામ પણ દોસ્તનું દુશ્મનમાં છાપવું પડે,

રેખાઓ હાથની રોજ તો સાથમાં થોડી હોય ?,
વેરાન રણ ધીમા પગલે કાપવું પડે,

પ્રણયની ગૂઢ વેદનાઓ જાણવા “વિવેક”,
કાજળ સ્નેહનું આન્ખ સાથે ચાંપવું પડે

વિવેક ટાંક

એક કાવ્ય – અભિષેક દેસાઈ

દીઠાં અમે સાત રંગો આભની અટારીએ
મેઘધનુષ રૂપે હજીએ સંભારીએ

નદી થઈ દર્પણ ઝીલીને રંગો સાત
લીલા તારી ગજબ, અમે શું વિચારીએ

હારમાળા વૃક્ષોની મુજ સંગે ડોલતી
કેમ કરી યાદો મનથી વિસારીએ?

કુદરતની શોભા સુંદરતા અપાર
ચમત્કાર પ્રભુનો બળ અમે ધારીએ

વરસાદી મોસમ ને પવન શીતળ
હસતા રમતા સૌ અમે આવકારીએ

અભિષેક દેસાઈ
ઉમ્મર: વર્ષ 14.

મારો પહેરવેશ- ડૉ. જગદીપ નાણાવટી

મારો પહેરવેશ

મારું ખમીસ જાણે, ઘટનાના તાણા વાણા
ઈચ્છા બધી અધુરી, યાને દરેક કાણાં

ચશ્મા ઉપર અમારા, વીતી ઘણીયે યારો
લૂછીને ઘાવ સઘળા, નીરખું અતિત વ્હાણા

ઓઢીને આબરૂની, ટૂંકા પનાની ચાદર
પહેરણને સહેજે ઢાંકુ, લંગોટ ગાય ગાણાં

પ્રારબ્ધનું પુરાણું, વીટ્યું છે ફાળીયુ પણ
પુરૂષાર્થ કેરી ગાંઠો બાંધીને કર દુ:ખાણાં

મન સાંકડા સરીખા પહેર્યા હતાં પગરખાં
મ્હેણાઓ ડંસ દેતા, કાઢું તો વાગે પાણાં

ડૉ. જગદીપ નાણાવટી

હે પ્રીત પ્રતીક તાજ – દિલીપ ર. પટેલ (Dilip R Patel)

મુંબાઈનગરીની માણેક સમી તાજ મહાલ હોટલમાં ધર્માંધ થઈ કપિ શા માનવોએ ખેલેલો ખૂનખાર ખેલ જ્યાં પૂરો થયો છે ત્યાં હજુયે રડી રહેલી મુમતાજ પ્રીતના પ્રતીક શા તાજને પૂછી રહી છે.. 

હે પ્રીત પ્રતીક તાજ
તારા જ જન કાશ!  મંડ્યા તને કરવા તારાજ
આતંક આણીને આજ કીધાં જગ જન નારાજ
જોઉં આ શું મિરાજ? આંસુ રેલી રહી મુમતાજ   
 
રે મીત રસિક ધામ
હતી જહીં ફૂલ સુગંધ વહી રહી આનલ દુર્ગંધ 
ડાધુની કકળતી કાંધ જ્યાં નીકળતી બારાત 
જોઉં આ શું મિરાજ? આંસુ રેલી રહી મુમતાજ  
 
જે નિત પથિક થાન 
પર્વ પ્રેમ પ્રસંગ સમાય  નિત્ય આનંદ છવાય
ટુકડી ઘેલી ધર્માંધ મેલી મુરાદે મારે બેસહાય      
જોઉં આ શું મિરાજ? આંસુ રેલી રહી મુમતાજ  
 
શેં અરિ વાદ વિવાદ
અત્ર સર્વત્ર આઘાત ખુદા નામ કરે આપઘાત
કાં ન સૂઝે દૂજું કાજ કરવા રહીમને રળિયાત
જોઉં આ શું મિરાજ? આંસુ રેલી રહી મુમતાજ

છે કપિ કુત્સિત કાજ
લઈ નિર્દોષ જાન છો મથે નિર્જન જોવા જહાન
માનવ ના થશે મહાત માનવતા જ્યહીં મહાન  
જોઉં આ શું મિરાજ ? આંસુ રેલી રહી મુમતાજ

દિલીપ ર. પટેલ
ઓરેંજ, કેલિફોર્નીયા